Young Thai Artist Award - 3D

สาขาการประพันธ์ดนตรี

MUSIC COMPOSITION

อาศิษฐ์ เกตุจันทรา

‘แก้ว-อาศิษฐ์ เกตุจันทรา’ คือเจ้าของรางวัลชมเชยโครงการรางวัลยุวศิลปินไทย 2551 หรือ Young Thai Artist Award 2008 สาขาการประพันธ์ดนตรี หลังจากจบการประกวด เขาเดินทางไปศึกษาต่อด้านดนตรีถึงประเทศอเมริกา ค้นพบความสนุกของการแต่งเพลง และตัดสินใจเดินทางเข้าสู่สายวิชาการ ควบคู่ไปกับสาย Music Composition ส่วนปัจจุบัน อาศิษฐ์ยังคงสร้างสรรค์งานอย่างต่อเนื่อง ทั้งงานส่วนตัวและงานรับจ้างทั่วไป

“เราสร้างสรรค์มันขึ้นมาเพื่อให้ดนตรีชิ้นนั้น ๆ ได้ทำหน้าที่ของมัน เพื่อความพอใจของตัวผมเอง เพื่อความพอใจของคนเล่น คนแสดง คนฟัง หรือคนจ้าง แล้วแต่ว่างานชิ้นนั้นเกิดขึ้นมาเพื่ออะไร”

“เคยถามตัวเองว่า โลกไม่มีเราใครจะเดือดร้อน ‘ไม่มีเลย’ แต่เชื่อว่าศิลปะจะทำให้คนมีรสนิยมที่ดี และคนมีรสนิยมที่ดีน่าจะนำโลกไปทางศิวิไลซ์ ไม่ทำเรื่องน่ารังเกียจเลวร้าย โดยส่วนตัวจะชื่นชอบผลงานที่ส่งเสริมรสนิยมที่ดีครับ ส่วนดีแบบไหนก็แล้วแต่งาน”

อ่านเพิ่มเติม

        “จริง ๆ ผมเคยอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์มาก่อน แล้วต่อมาอยากเป็นขาร็อค ชีวิตเลยเปลี่ยนไปจากที่ตั้งใจไว้ เพราะดนตรีร็อคเป็นสิ่งที่เยี่ยมยอด”
        นี่คือคำตอบแรกของ ‘แก้ว-อาศิษฐ์ เกตุจันทรา’ เจ้าของรางวัลชมเชยโครงการรางวัลยุวศิลปินไทย 2551 หรือ Young Thai Artist Award 2008 สาขาการประพันธ์ดนตรี เกี่ยวกับจุดเริ่มต้นของการมาทำงานศิลปะ หรือในที่นี้ คือการมาบรรเลงดนตรี
        หลังจากจบการประกวด Young Thai Artist Award เส้นทางแห่งเสียงเพลงของเขาไม่ได้จบตาม อาศิษฐ์เดินทางไปศึกษาต่อด้านดนตรีถึงประเทศอเมริกา ค้นพบความสนุกของการแต่งเพลง และตัดสินใจเดินทางเข้าสู่สายวิชาการ ควบคู่ไปกับสาย Music Composition ส่วนปัจจุบัน อาศิษฐ์ยังคงสร้างสรรค์งานอย่างต่อเนื่อง ทั้งงานส่วนตัวและงานรับจ้างทั่วไป
        “ทั้งสองอย่างมีความท้าทายที่แตกต่างกัน การสร้างผลงานให้คนอื่น ต้องคำนึงถึงความต้องการของคนคนนั้น ซึ่งต้องใช้ความสามารถทางการสื่อสารทำความเข้าใจ ส่วนการสร้างผลงานของตัวเอง ต้องพยายามให้บรรลุเป้าหมายหรือคอนเซ็ปต์ที่คิดไว้
        “ความท้าทายเหล่านี้ทำให้แต่ละงานไม่ง่าย แต่กระบวนการสร้างสรรค์งานเป็นความสนุกอย่างหนึ่ง ทำให้การทำงานไม่กลายเป็นความลำบาก และตัวเราก็อยู่กับงานนี้ได้นาน”
        ในกระบวนการคิดงาน อาศิษฐ์บอกว่า ผลงานศิลปะมีหน้าที่ของมัน ทั้งสร้างความสวยงาม ความสนุกสนาน เพื่อสื่อสารบางอย่าง หรืออีกมากมาย โดยทั่วไปเขาจะคิดก่อนว่าจะใช้ดนตรีทำอะไร นำเสนออะไร และวิธีไหนดีที่สุด ที่เหลือเป็นเรื่องงานฝีมือกับเทคนิคที่มี
        ส่วนงานแบบไหนที่พูดได้เต็มปากว่า ‘งานชิ้นนี้เสร็จแล้ว’ อาศิษฐ์บอกว่า เป็นงานที่ไม่มีอะไรอยากแก้แล้ว
        “เราสร้างสรรค์มันขึ้นมาเพื่อให้ดนตรีชิ้นนั้น ๆ ได้ทำหน้าที่ของมัน เพื่อความพอใจของตัวผมเอง เพื่อความพอใจของคนเล่น คนแสดง คนฟัง หรือคนจ้าง แล้วแต่ว่างานชิ้นนั้นเกิดขึ้นมาเพื่ออะไร”
        จากวันนั้นถึงวันนี้ อาศิษฐ์ยังมีความสนใจกับสิ่งใหม่ ๆ ในเสียงดนตรี มีความสนใจด้านภาษา รวมถึงความชอบที่ต่างกันของคนฟัง
        “การทดลองเกิดจากความสงสัย ตอนนี้ก็ยังสงสัยอยู่ แต่จะใช้เวลากับการออกแบบคอนเซ็ปต์และสร้างงานให้ตรงกับความต้องการมากที่สุด บางงานไม่ทดลองอะไรมาก ทุกวันนี้ก็ยังรับผลิตดนตรีและยังสร้างผลงานส่วนตัวอยู่เรื่อย ๆ”
        แต่ไม่มีหนทางใดโรยด้วยกลีบกุหลาบ และสิ่งที่เดินคู่ไปด้วยกันบนเส้นขนานสู่ความสำเร็จก็คือสิ่งที่เรียกว่า ‘อุปสรรค’ ยกตัวอย่างอีกความท้าทายในวงการดนตรี คือการที่ดนตรีคลาสสิกต้องเผชิญหน้ากับความเปลี่ยนแปลงที่มาพร้อมเวลาที่ผันผ่าน และความชอบของคนที่เปลี่ยนไป
        “ดนตรีคลาสสิกไม่ได้เข้าถึงผู้คนยาก แต่การฟังดนตรีของคนแตกต่างไปจากสมัยที่ดนตรีคลาสสิกเกิด และดนตรีคลาสสิกไม่ได้น่าดึงดูดทุกเพลง
        “ดังนั้นสิ่งที่เราทำได้สำหรับบทเพลงที่เกิดขึ้นมาแล้วคือการบันทึกหรือศึกษา สำหรับบทเพลงที่จะเกิดขึ้นในอนาคตก็ควรได้รับการสนับสนุน ผลงานชิ้นใหม่ที่เกิดขึ้นมาแล้วดี คนก็มักจะบรรเลงต่อไปจนหมดเวลาของมัน อาจเป็นเพราะผลงานมันน่าจดจำ”
        เมื่อถามว่าอะไรคือความท้าทายของดนตรีคลาสสิกในยุคนี้ อาศิษฐ์ตอบว่า ‘Engaging’
        “ผลงานที่อยู่รอดในยุคนี้อาจต้องดึงดูด มีเรื่องให้คนติดตามหรือทำให้เกิดการมีส่วนร่วม เอานักดนตรีระดับโลกไปยืนเล่นเพลงคลาสสิกตามที่สาธารณะอาจมีคนหยุดฟังไม่กี่คนก็ได้ แต่การนำเสนอที่ดี แผนการตลาด และประชาสัมพันธ์ทำให้คนเห็นคุณค่าของงานศิลปะ ความเกี่ยวข้องกับชุมชน หรือเรื่องราวบางอย่าง อาจทำให้ผู้คนสนใจและเกิดการมีส่วนร่วมในหลาย ๆ มิติ ซึ่งเราจะเห็นสิ่งเหล่านี้ในตลาดดนตรีปัจจุบัน”
        เราถามต่อว่า อาศิษฐ์มีสำหรับอุปสรรคในการสร้างสรรค์ผลงานเพลงบ้างไหม หากมี มันคืออะไร แล้วเขาก้าวผ่านมันมาได้อย่างไร อีกฝ่ายตอบว่า
        “ทักษะที่มีจำกัดของเราเป็นอุปสรรคอย่างแรก ๆ แต่ก็เป็นสิ่งที่เราพัฒนาไปทีละน้อยได้ ส่วนทรัพยากรที่จำกัดอาจเป็นอุปสรรคที่เราต้องปรับตัว ควรวางแผนสร้างงานที่เหมาะกับทรัพยากรที่มี สิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้จึงเป็นการเรียนรู้อะไรใหม่ ๆ อยู่เรื่อย ๆ เมื่อก่อนเคยพูดว่ายังไงก็จะไม่ทำงานส่วนที่เป็นเนื้อร้อง แต่ตอนนี้ทำแล้วครับ”
        ถ้าอย่างนั้น ‘ศิลปะเปลี่ยนแปลงสังคมหรือได้ไหม’
        “เคยถามตัวเองว่า โลกไม่มีเราใครจะเดือดร้อน ‘ไม่มีเลย’ แต่เชื่อว่าศิลปะจะทำให้คนมีรสนิยมที่ดี และคนมีรสนิยมที่ดีน่าจะนำโลกไปทางศิวิไลซ์ ไม่ทำเรื่องน่ารังเกียจเลวร้าย โดยส่วนตัวจะชื่นชอบผลงานที่ส่งเสริมรสนิยมที่ดีครับ ส่วนดีแบบไหนก็แล้วแต่งาน”

ผลงานที่ภาคภูมิใจ

Title of Work

ComCut

Title of Work

Eclipse

Title of Work

Viper

Title of Work

Voice of an Old Friend

Title of Work

Whiskey-Powered Tyrannosaurus Rex

Title of Work

PanPot

Title of Work

Metal-Study