คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
Faculty of Political Science, Thammasat University
โบยบินไปสู่โลกซึ่งความรักสะพรั่งบาน
2563
กวีนิพนธ์
Into where the love blooms
2020
Poetry
ผู้ประพันธ์ได้รับเเรงบันดาลใจจากหลากหลายเเหล่ง บางบทมาจากประสบการณ์ชีวิตโดยตรง บางบทมาจากสิ่งที่เกิดขึ้นในชุมชน บางบทมาจากข่าวคราวทั้งทางสื่อออนไลน์เเละสื่อกระเเสหลัก รวมไปถึงบทเรียนในห้องเรียนซึ่งศึกษาเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน ก็มีส่วนสำคัญที่ก่อเเรงบันดาลใจ ทั้งนี้ผู้ประพันธ์ได้ตั้งต้นจากคำถามที่ถามกับตัวเองว่า 21 ปี ที่เติบโตมา ทำไมสังคมทั้งในระดับครอบครัว ชุมชน ประเทศ เเละโลกจึงไม่สามารถมีสันติสุขที่เเท้จริงได้อย่างยั่งยืน เมื่อครุ่นคิดจากเหตุการณ์ต่าง ๆ จึงพบว่าสังคมของเรานั้นขาด “ความรัก” ในการอยู่ร่วมกันไม่ว่าจะในโลกออนไลน์หรือโลกความจริง ไม่ว่าในสถานการณ์ปกติหรือโรคระบาด จึงบันดาลใจให้ประพันธ์บทกวีทั้ง 60 บทขึ้น ทั้งเพื่อเล่าให้ฟัง ชวนให้คิด สะกิดให้ตื่น เเละกระซิบให้เดินไปสู่การเปลี่ยนเเปลงสังคมด้วย “ความรัก”
Inspired by variety of sources, the composer bases his writings from his own experience, incidents taking place in his community, news produced by both online and mainstream media outlets, and equally important experiences in his human rights classroom. Reaching the age of 21, the author raises questions as to why permanent peace does not exist at familial, communal, national and global levels. Pondering over all incidents, he comes to realize that what we are lacking is “love”. We all need love to peacefully co-exist in online communities, the real world, as well as during normal circumstances or pandemic outbreaks. These are the sources that prompt the author to compose 60 poems to share his life experiences and encourage others to think. The poems also function as a wake-up call, and quietly invite people to bring about changes in the society with “Love”.
นำเสนอโดยหยิบยกเหตุการณ์ในชีวิตประจำวัน เรื่องราวทางศาสนา ความเคลื่อนไหวในพื้นที่ของผู้เขียนไปจนถึงประเด็นทางสังคมโลกมาถ่ายทอดร้อยเรียงเป็นบทกวีไร้ฉันทลักษณ์ โดยใช้ภาพพจน์ สัญลักษณ์ เรื่องเล่า เเละภาษาที่กระชับเพื่อฉายภาพประเด็นต่าง ๆ ให้ผู้อ่านได้ครุ่นคิด สะเทือนใจ เกิดอารมณ์ร่วม เเละหันมาใช้ชีวิตร่วมกับสรรพสิ่งต่าง ๆ ด้วยความรักมากยิ่งขึ้น
The author narrates what happens in his life, religion, his social activities in which the area he lives in, as well as global issues. Instead of using versification, the author raises these issues by employing images, symbolism, stories, and language in a concise manner to project a wide range of problems so that readers are prompted to think and feel moved, and engaged. Readers will also coexist with different environments with deeper affection.
“โบยบินไปสู่โลกซึ่งความรักสะพรั่งบาน” เป็นบทกวีไร้ฉันทลักษณ์ซึ่งถ่ายทอดประสบการณ์และทัศนคติของผู้ประพันธ์ที่มีต่อโลกศตวรรษที่ 21 ซึ่งเติบโตมา โดยเเบ่งเป็น 4 ภาค ได้เเก่ ภาคเเรก “ทลายกำเเพง ก่อสร้างสะพาน” กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ ภาคสอง “ความทรงจำฟอกขาว” กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ ภาคสาม “ลมหายใจออนไลน์” กล่าวถึงความสัมพันธ์ของประชากรออนไลน์ ข้อดีข้อเสียของสังคมไร้พรมเเดน ภาคสี่ “ในวันโรคระบาด” กล่าวถึงชีวิตเเละสังคมที่ต้องปรับตัวสู่วิถีใหม่ รวมทั้งการต่อสู้กับ
“Flying to the World Where Love Blooming” is a non-versification poem that the composer portrays his experiences and attitudes towards the 21st century in which he grew up. The poem consists of four installments. The first part is called “Breaking the Wall, Building the Bridge” depicting human relationships. Meanwhile, the relationship between human and nature is portrayed in the second installment titled “Bleached Memories”. The writer titles the third installment as “Online Breathes” which tells the story of the relationship among the members of an online community as well as the pros and cons of the borderless world. The last installment is called “Days of Epidemic” illustrates the lives and societies that are adapting to the New Normal lifestyle, and an effort to fight against Covid-19. Apart from revealing varieties of incidents, all four installments of the poem tell us how to co-exist in a peaceful manner with “Love” being an essential variable.
