คณะจิตรกรรมประติมากรรมและภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
Faculty of Painting. Sculpture and Graphic Arts, Silpakorn University
นกอพยพ
2554
กวีนิพนธ์
The Migration
2011
Poems
กวีนิพนธ์ชุด “นกอพยพ” เป็นการสานต่อเรื่องราวจากบทกวีที่ชื่อ “วูบวัย ในวันเช่นนั้นแว่ว” ซึ่งแต่งโดยได้รับแรงบันดาลใจจากผลงานศิลปะภาพพิมพ์ แกะไม้ของอาจารย์ประพันธ์ ศรีสุตา ที่ห้องนิทรรศการท้องพระโรง หอศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร เมื่อวันที่ ๑๗ มกราคม ๒๕๕๔ ด้วยความสะเทือนใจใน ภาพวิถีชีวิต การละเล่นพื้นบ้าน ไปจนถึงสภาพการณ์ชีวิตท่ามกลางกระแสเมือง ที่สัมผัสสัมพันธ์กับความรู้สึกนึกคิดและบางเลี้ยวส่วนกระบวนชีวิตของผู้เขียน
The poems entitled “The Migration” is an extension of the poems entitled "woop Wai Nai Wan Chen Nan Waew” inspired by the woodcut prints of Ajarn Prapan Srisuta at the Grand Hall of Silpakorn University Art Center on 17 January 2011. I was moved by the portrayal of the traditional way of life and play as well as the urban lite that is related to my feelings and experience in life.
ฤดูหนาวอันยาวนาน กับการแสวงหาเขตอบอุ่น เส้นทางและหลักแหล่ง อันเป็นปัจจัยสำคัญต่อการดำรงชีวิตของนกอพยพ เช่นเดียวกับคนชนบทซึ่ง เสาะแสวงหาที่ทางบนเส้นทางไปสู่หลักแหล่งทำมาหากินเพื่อการดำรงอยู่ของชีวิตแตกต่างที่ไม่ใช่การหนีหนาวเพื่อหาเขตอบอุ่น หากแต่เขาเหล่านั้นอาจ หนีร้อนเพื่อไปเหน็บหนาว กระนั้นก็ตาม ในกรณีของคนชนบท การอพยพอาจเกิดขึ้นได้โดย ไม่เลือกฤดูกาล นี่จึงเป็นที่มาของกวีนิพนธ์ว่าด้วยเรื่องชีวิตและการโยกย้ายอันเป็นไปตามกระบวนบทที่คล้ายถูกกําหนดไว้แล้วชั่วนาตาปี
Some migrating birds migrate to enjoy the milder climates in winter and to find abundant food sources to survive. Likewise, rural people migrate to seek employment to earn money to feed themselves and families. The difference is that these migrant workers do not always migrate to enjoy the milder climates. It may be vice versa. The migration of rural people is not seasonal. This gives rise to the poems on life and migration in accordance with patterns prescribed for years.
