วิทยาลัยการออกแบบ มหาวิทยาลัยรังสิต
Collage of Design, Rangsit University
หวนคืนสู่อิ้วเมี่ยน
-
Return to Iu Mien
-
การเติบโตมาท่ามกลางเสียงป่า เสียงลม และเสียงเข็ม ลายปักที่เคยเห็นยายและแม่ปักลงบนผืนผ้า กลายเป็นภาษาที่อยู่ในความทรงจำ เมื่อต้องออกเดินทางจากบ้าน เสียงที่เคยเป็น ‘ความเคยชิน’ กลับกลายเป็น ‘ความพิเศษ’ การกลับไปยังบ้านเกิดอีกครั้ง ทําให้ผู้ถ่ายได้มองเห็นวิถีชีวิตชาติพันธุ์อิ้วเมี่ยนในมิติใหม่ ความเชื่อ ศิลปะ และการดํารงอยู่ ที่เคยเป็นพื้นหลังของชีวิต กลับปรากฏขึ้นอย่างเด่นชัด เป็นภาพสะท้อนของรากเหง้าที่ไม่เคยจางหายไป
As I grew up amid the sounds of the forest, the whisper of the wind, and the click of needles, the embroidered patterns that were once sewn by my grandmother and mother became a language ingrained in my memory. Leaving home turned the ‘ordinary’ into something ‘sacred.’ Returning years later to my hometown, I saw lu Mien life anew. Beliefs, art, and modes of existence that had once formed the quiet backdrop of life now emerged in vivid clarity—an enduring reflection of roots that have never faded.
