AWARD

รางวัล

2547 / 2004

2549 / 2006

2550 / 2007

2551 / 2008

2556 / 2013

2557 / 2014

2558 / 2015

2560 / 2017

2561 / 2018

2562 / 2019

2563 / 2020

2564 / 2021

2565 / 2022

2566 / 2023

2567 / 2024

ปี :

สาขา :

โครงการรางวัลยุวศิลปินไทย ปี 2551

YOUNG THAI ARTIST AWARD 2008

สาขาวรรณกรรม

LITERATURE

วุฒินันท์ ชัยศรี

WOOTINAN

CHAISRI

การศึกษา

คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร

Education

Faculty of Arts, Silpakorn University

เด็กชายผู้ไม่เคยเห็นเลนิน

“Lenin” and “Death” these words are enemies “Lenin” and “Life” are comrade's “Lenin” lived, “Lenin” lives, “Lenin” will live. V.I.Mayakovsky 1917. ดินสอแท่งนั้นสั้นกุดจนไม่น่าเชื่อว่าจะเขียนอะไรได้อีก แต่ มือน้อยๆ ของน้องชายก็พยายามประคับประคองให้ปลายดินสอ จรดลงบนปกหลังสมุด เส้นตรง เส้นโค้ง ลากประกอบกันเป็น ลายและขยายเป็นรูปร่างหยาบๆ แสงนีออนสีซีดส่องลงมาพอให้ มองเห็นโครงร่างของคนปรากฎบนกระดาษแผ่นนั้น ผมนึกชื่นชมน้องชายอยู่ในใจ....อันที่จริงผมชื่นชมน้องชายมาตั้งแต่วันที่เขาวาดเส้นลงบนกําแพงผุๆ ริมทาง ผมไม่เข้าใจ หรอกว่าเขาวาดรูปอะไร รู้เพียงแต่วินาทีแรกที่ผมได้สัมผัสกับลายเส้นเหล่านั้น มันช่างมีพลังมากเสียจนขนทุกเส้นของผมลุกชัน ความหลังทั้งมวลที่ตกตะกอนในจิตใจพรั่งพรูออกมาทับถมผมจนแทบจะหายใจไม่ออก ผมหัวเราะขึ้นมาเบาๆ พร้อมกับน้ําตาที่ไหลลงมาเป็นทาง ...น้ำตาที่ผมคิดว่าแห้งเหือดไปแล้วหลายปี ไม่น่าเชื่อว่านี่คือฝีมือของเด็กสองขวบ-หรือสามขวบ ผมไม่แน่ใจตั้งแต่วันที่เรามีกันและกันเพียงสองชีวิต ผมก็เลิกสนใจ เวลาที่เดินผ่านเลยไป ความสนใจทั้งหมดของผมอยู่ที่น้องชายคนเดี๋ยวนี้ เขาชอบขีดเขียนอะไรๆ มาแต่ยังเป็นทารก จําได้ว่าเขาพยายามข่วนแขนผมให้เป็นรูปอะไรสักอย่าง ผมยื่นแขนให้เขา ข่วนถนัดๆ จนมีเลือดไหลซึม แขนทั้งสองข้างของผมจึงพร่างพร้อยไปด้วยรอยแผลเป็นที่ยังดูไม่ออกมาจนถึงทุกวันนี้ น้องชายไม่เคยร้องหาขวดนม ไม่เคยร้องหาของเล่นใดๆ ขอเพียงมีดินสอให้เขาสักแท่ง เขาก็จะง่วนกับมันทั้งวันทั้งคืน ลืมกิน ลืมนอน วาดเส้นเรื่อยเปื่อย ลงบนพื้นบ้าง ไม้กระดานบ้าง จนพื้นที่รอบตัวของเราเต็มไปด้วยรอยดินสอ ผมต้องเสาะหาสมุดเก่าๆ ของเหลือทิ้งจากใครสักคนมาให้ เส้นต่างๆ จากปลายดินสอของน้องจึงมารวมอยู่ในที่เดียวกันได้

ชื่อผลงาน

รวมเรื่องสั้นชุด “เด็กชายผู้ไม่เคยเห็นเลนิน”

ประเภท

เรื่องสั้น

Title of Work

The Boy Who Has Never Seen Lenin (A collection of short stories)

แรงบันดาลใจ

รวมเรื่องสั้นชุดนี้เกิดขึ้นมาจากการพบเห็นความโหดร้ายของมนุษย์ และความตกต่ำทางศีลธรรมอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันจนชินชา หากงานวรรณกรรม ในปัจจุบันกลับพยายามหลีกหนีปัญหาเหล่านั้น ผู้เขียนจึงคิดว่า ควรจะมีงานที่สะท้อนภาพอันเลวร้ายของมนุษย์เพื่อเตือนสติของทุกคน เป็นบทเรียนสําคัญที่จะทําให้มนุษย์พ้นจากโศกนาฏกรรมที่กําลังรออยู่ข้างหน้า

Inspiration

My inspiration for this compilation of short stories was derived from having witnessed human cruelty and declining morality. However, these problems are often avoided in today's literature. So, I think this should be a literary work that reflects human cruelty, making people aware of this deplorable act of cruelty and escaping from the tragedy that lies ahead.

แนวความคิด

ถ่ายทอด “เรื่องราวความโหดร้ายอันสามัญของมนุษย์” ผ่านเรื่องสั้นของแนวทดลอง 2 เรื่อง และเรื่องสั้นหักมุม 6 เรื่อง โดยมีจุดจบและ จุดเริ่มต้นอยู่ที่ความสิ้นหวัง

Concept

I wanted to portray fundamental human cruelty through two experimental short stories and six anti-climax short stories. All of which start and end with human despair.

เนื้อหาในบทประพันธ์อย่างย่อ

รวมเรื่องสั้นสะท้อนความตกต่ำของศีลธรรม โศกนาฏกรรมและความสิ้นหวังของมนุษย์

Synopsis

This is a compilation of short stories reflecting the declining morality, tragedy, and despair of human beings.