Loading...
Loading...
Loading...


Loading...
Loading...
Loading...

AWARD

รางวัล




โครงการรางวัลยุวศิลปินไทย ปี 2550

YOUNG THAI ARTIST AWARD 2007



สาขาวรรณกรรม

LITERATURE





ศักดา สาแก้ว

SAKDA

SAKAEW



การศึกษา

คณะวิทยาการสารสนเทศ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

Education

Faculty of Informatics Mahasarakham University



ราตรี

1 หงส์ขาวกับเจ้ายักษ์ ใต้ผืนผ้าห่มความเศร้าตัวเท่าช้างพันเอวฉันด้วยงวงของมัน ก่อนทุบลงพื้นยี่สิบครั้งแรงๆ จนน่วม กระอัก จึงกลืนสู่ท้องอันเทียบได้กับถ้ําปิดตาย ทะเลความมึกแช่มร่างฉันไว้ บางที่นอายคือน้ําย่อยใน กระเพาะอาหารความเศร้า ที่กําลังย่อยสลายความสุขจากใจฉัน ความเศร้ายุยงให้ฉันนึกโกรธยายแจ่ม ผู้ซึ่งวันนี้ที่โรงเรียนที่ฉันทั้งที่ไม่มีความผิด เหมือนเชื่อว่า กล่าวหาที่ว่า “ฉันเป็นขโมย” อย่างหมดใจ “ยายของเธอทําให้เธอเจ็บปวด เธอควรโกรธ โทษ และตําหนิต่างๆ นานา” ความเศร้าส่งเสี่ยงอึงอล ทั่วหัวจิตหัวใจ ราวว่าใจแตกแยกเป็นสองฟากฝ่าย ฟากหนึ่งคล้อยตามคํายุยง “ใช่ ยายแจ่มทําให้ฉันเจ็บปวด ฉัน ควรโกรธ โทษ และตําหนิต่างๆ นานา” ใบหน้ายายแจ่มฉายมาในห้วงคิด ขณะใจอีกฟากแย้งต่าง ไม่ ฉันไม่ควรโกรธยายแจม สมเกียรติต่างหากที่ควรได้รับความรู้สึกแบบนี้” ใบหน้าสมเกียรติเปียกจนใบหน้ายายแจ่มตกขอบห้วงคิด จากนั้นภาพอดีตกฉายตามเป็นพรวนมา ให้ อารมณ์ประมาณดูหนังกลางแปลงเรื่องที่ไม่ชอบ ยังจําได้ เมื่อระฆังถูกตีกันเป็นหนสุดท้าย ส่งเสียงร้องจ้า เม้งๆ เม้งๆ ใสกังวานกําจายทั่วเขต โรงเรียนประถม ถอดความได้ว่า “หมดเวลาเรียนแล้ว ถึงเวลากลับบ้านเสี่ยที่” ฯลฯ




ชื่อผลงาน

ราตรี


Title of Work

Ratree



แรงบันดาลใจ

ครั้งหนึ่งเข้าร้านหนังสือ เห็นหนังสือเล่มหนึ่งชื่อว่า “แอฟริกาใต้” หน้าปกเป็นรูปครึ่งตัวของหญิงผิวดํามะเมี่ยม พอพลิกกระดาษสู่ด้าน ใน ประมาณกลางๆ เล่ม มีรูปเด็กหญิงวัยสักสิบขวบปีได้ กําลังยืนมองมาทางผม ผิวเธอก็ดํามะเมียม ผมหยิกสันขมวดชิดหนังศีรษะ ฉับพลันคิดขึ้นมาได้อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย “นี่แหละคือตัวละครเอกในนวนิยายเรื่องที่สองของเรา" เลยซื้อหนังสือเล่มนั้นกลับบ้านมาด้วย อ่าน แล้วก็เริ่มเขียน แรกทีเดียวตั้งใจจะให้เป็นเรื่องขําขันเบาสมอง เขียนไปแก้มาอารมณ์เศร้าก็เข้ามาแทรกแซง

Inspiration

I once found a book titled "South African" with a portrait of a black little girl on the cover at the bookstore. I flipped through the book and saw a picture of a 10-year-old girl with dark skin and short curly hair looking at me. I told myself this would be the main character in my second novel. I bought the book home to read and started writing. Initially I meant to write a comedy but it turned out to be a sad story instead.


แนวความคิด

ราตรี เด็กหญิงผิวสีดํามาก จนคนอื่น ๆ เรียกเธอว่านิโกร เธออยู่กับยาย และไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับพ่อและแม่เลย

Concept

Ratree is a little girl with dark chocolate-colored skin so she is called "Negro" She live with her granmother and knows nothing about her parents.