คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้า เจ้าคุณทหารลาดกระบัง
Faculty of Architecture, King Mongkut's Institute of Technological Lardklabang.
หนึ่งวันแรกของวันที่เหลือ
2548
14 นาที
The First day of the Remaining Ones.
2005
14 mins
แรงบันดาลใจของงานนี้ คือ ความรู้สึกของผมเวลาที่ได้กลับบ้านต่างจังหวัด เพราะต่างจังหวัดมีต้นไม้เยอะกว่า ในกรุงเทพ ทุกๆ ครั้งที่กลับบ้านจะรู้สึกว่าต่างจังหวัดเต็มไปด้วยความสดชื่น แต่ในความสดชื่นบางครั้ง ผมกลับต้องตั้งคําถามกับตัวเองบ้างว่าทําไมต่างจังหวัดถึงเงียบขนาดนี้ ทําไมมีแต่คนแก่กับเด็กตัวเล็กๆ คนวัย ทํางานหรือวัยรุ่นที่ผมรู้จักกลับไม่มีใครเลย หลายๆ บ้านรวมทั้งบ้านผมมีคนแก่อยู่บ้านแต่บางบ้านคนแก่อยู่ ตามลําพังเพราะลูกหลานส่วนใหญ่ไปทํางานที่กรุงเทพฯ กันหมด
เด็กหนุ่มต่างจังหวัดที่อยู่กับก๋งเพียง 2 คน กลับบ้านมาพร้อมปัญหาหนี้สินจากการพนัน ทำให้ก๋งเดือดร้อน แต่ความเดือดร้อนครั้งนี้ทําให้เขาไม่อาจลืมกันได้
หนึ่งวันแรกของวันที่เหลือ เป็นเรื่องของละครที่ชื่อหนึ่ง กับเหตุการณ์ในวันที่ทำให้เขาต้องคิดได้ ซึ่งมันอาจจะเป็นวันแรกที่เขาได้คิด แต่ใครจะไปรู้ว่าวันนั้นอาจจะเป็นวันสุดท้ายที่เหลืออยู่สําหรับบางคน ขั้นตอนแรกของงานคือการเขียนบท แต่การเขียนบทก็มีการแก้ไขไปไม่ต่ํากว่า 8 ครั้ง เพื่อจะได้จับทิศทางของหนังที่ต้องการถ่ายทอดออกมาได้ตรงตามความต้องการ หลายครั้งที่เขียนบทแล้วรู้สึกท้อเพราะงานตัวนี้เป็นวิชาเรียนของผมด้วย เสนอบทไปก็ไม่ผ่านอาจจะเพราะความเพ้อเจ้อของผมเองหรือไม่ก็ความไม่มีเหตุผลของการคิดงานซึ่งทําให้งานไม่น่าเชื่อถือคนดูไม่เชื่อว่ามันจะเกิดขึ้นได้ ด้วยสาเหตุนี้ ทำให้ต้องแก้บทหลายครั้ง หลังจากที่ตัวบทเสร็จ สิ่งที่ต้องทำตามมา คือการหานักแสดงและสถานที่ถ่ายทำ กับการจัดตารางการถ่ายทำ นักแสดงที่ทำให้ผมต้องถึงกับกุมหัวคือ การหานักแสดงสูงอายุ ที่ต้องมารับบทก๋ง เพราะว่าเราถ่ายที่ต่างจังหวัด ก็เลยอยากได้คนในพื้นที่ไม่อยากหาจากโมเดลลิ่งไป แต่ที่ต่างจังหวัดคนสูงอายุก็ไม่กล้าแสดงออกเมื่อเห็นกล้อง นี่ก็เป็นปัญหาที่สําคัญ แต่ก็หาได้ก่อนวันถ่ายทำไม่ถึงสัปดาห์ หลายครั้งที่ผมต้องไปเช้าเย็นกลับที่จันทบุรี ในส่วนของสถานที่ถ่ายทำก็ยังคงเป็นปัญหาเหมือนกันเพราะแค่บ้านก๋ง ภายนอกยังหาไม่ค่อยได้เลยเพราะบทผมกำหนดว่าเป็นบ้านหลังคากระเบื้องว่าวอยู่กลางสวน แต่ปัจจุบันบ้านกลางสวนมักจะต่อเติมกันเกือบหมด ถ้ามีบ้านที่ต้องการก็ไม่มีบริเวณสําหรับถ่ายทําเพราะต้นไม้บังบ้าน ทำให้ไม่สามารถถ่ายให้เห็นเต็มๆหลังได้ พอถึงวันถ่ายจริงๆ สิ่งที่เป็นปัญหาสําคัญมากๆ ก็คือ ฝน เพราะสภาพอากาศของจังหวัดจันทบุรีและตราดมีความคล้ายกับทางภาคใต้ คือฝนตกชุก เราไปถึงจันทบุรีตอนก่อน 10 โมง แต่ง ถ่ายจริงบางวันก็เกือบๆ บ่ายโมง ประมาณ 5 โมงเย็นแสงก็จะน้อยซึ่งไม่พอต่อการถ่ายทํา ยิ่งทำให้แต่ละวันของการถ่ายทําต้องเร่งเก็บภาพเพื่อให้อยู่ตามตารางการถ่ายให้หมดเพราะถ้าเกินไปวันเดียว ก็ต้องเสียเงินอีกมาก ที่สําคัญงานชิ้นนี้เป็นงานเดียวต้องจ่ายเงินคนเดียวต้องจัดการทุกอย่างคนเคย ให้จบทั้งเรื่อง แต่ยังโชคดีที่ไม่ต้องถ่ายคนเดียวยังมีเพื่อนๆ มาช่วยถ่าย แต่พวกเราก็ต้องสลับวันกันถ่าย วันนี้เราถ่ายเพื่อนมาช่วย พรุ่งนี้เพื่อนถ่ายเราก็ไปช่วยเพื่อน แต่ก็ถ่ายกัน 2 สัปดาห์เกือบไม่มีวันหยุด ได้พักบางวันก็ต้องนอนตามรถตู้บ้าง รถทัวร์บ้างถึงงานจะหนักและกินเวลากินชีวิตส่วนตัวไปเกือบหมด แต่สิ่งที่เราได้กลับมาคือความรัก ทั้งคนที่ให้การช่วยเหลือเรา เราเห็นความเต็มใจของทุกคนที่มาช่วยเราทั้งในเรื่องของการเอื้อเฟื้อสถานที่ถ่ายทํา (โดยไม่เสียเงิน) ในเรื่องของเพื่อนๆ ที่ช่วยเหลือกัน เราเห็นน้ำใจที่มีให้กันและที่สําคัญเรารักกันมากขึ้น ซึ่งต้องขอบคุณอาจารย์ที่เคี่ยวเข็ญพวกเรา
