คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหาร ลาดกระบัง
Faculty of Architect, King Mongkut Institute of Technology Ladkrabang Wat Mongkut School
คนในกรอบ พิการในจิต ชีวิตเมือง
เชื่อมโลหะ หล่อเรซิน ปูน
กว้าง 93 X 135 X 260 ซม.
Human in Frame-Incomplete Mind-Social Life
Metal welding. resin molding, stucco
Width 93 Height 135 Depth 260 cm.
ข้าพเจ้าเติบโตในบ้านหลังเล็ก ๆ ซึ่งอยู่ในชุมชนที่ค่อนข้างแออัด สภาพแวดล้อมที่ข้าพเจ้าพบเห็นในชุมชนเมืองนั้นเต็มไปด้วย สิ่งก่อสร้างที่อยู่ติดๆ กัน อากาศไม่ถ่ายเท จนก่อให้เกิดความอึดอัด กดดัน ไม่ว่าจะเป็นทางร่างกายและจิตใจ รูปแบบของสิ่งก่อสร้าง ถูกบังคับให้มีการสร้างในรูปทรงสี่เหลี่ยมเป็นส่วนใหญ่ จนเกิดความเบื่อหน่าย ข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนกับว่า สิ่งก่อสร้างที่มนุษย์ได้สร้างขึ้น ได้เข้ามาเป็นตัวจํากัดพื้นที่ในการใช้ชีวิตของมนุษย์เองให้น้อยลง แคบลง และสิ่งก่อสร้างก็ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งในชีวิต แต่ชีวิตกลับไป เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งก่อสร้าง
I grew up in a small house in slum areas.I have seen the city is filled with buildings located so closely to each other that they cause both physical and mental strain. Most structures feature the same dull block design, giving me a feeling that the structures have limited people space for life. So rather than being part of people's life, these structures have made lile become part of them.
